Umhverfið okkar
Maðurinn lagar umhverfið að sýnum þörfum. Hann notar mikið af auðlindum til þess að fá orku. Ísland notar mest af orku af öðrum löndum.
Í upphafi 18. aldar þá byrjuðu menn að nota kol/eldsneyti og árið 1950 kjarnorku. En í dag er mest notað vatn- og vindorka, sólarorka, jarðvarmi og sjávarfall og virkjanir sem eru endurnýjanlegir orkugjafar.
Jarðefnaeldsneyti veldur gróðurhúsáhrifum og mengunum sem veldur hlýnun jarðar. Við það þéttist lofthjúpurinn og öfgar í veðri aukast.
ósonlagið er í 20 km hæð í lofthjúpnum. Óson gleypir meginhluta skaðlegra, útfjólublárra geisla frá sólinni. Án ósonlagsins væri jörðin líklega algerlega líflaus.
Nitur og fosfór eru náttúruleg næringarefni. Ef þau eru í of miklum mæli í náttúrunni valda þau ofauðgun. Ofauðgun stafar einkum af næringarefnum sem berst í stöðuvötn og sjó frá landbúnaði, með skólpi og umferð bíla.
Umhverfiseitur eru þrávirk eiturefni og brotna mjög hægt niður. Ef rándýr étur mörg dýr sem hafa umhverfiseitur í líkamanum eykst styrkur eitursins í rándýrinu. Þau dýr, sem eru efst í fæðukeðjunni, verða verst úti vegna þessara eiturefna.
Umhverfisvandinn verður bara leystur með því að leysa jafnframt vandann sem stafar af fátækt og misrétti manna. Þess vegna er stundum talað um vistfræðilegt, hagfræðilegt og félagslegt réttlæti.
Maðurinn lagar umhverfið að sýnum þörfum. Hann notar mikið af auðlindum til þess að fá orku. Ísland notar mest af orku af öðrum löndum.
Í upphafi 18. aldar þá byrjuðu menn að nota kol/eldsneyti og árið 1950 kjarnorku. En í dag er mest notað vatn- og vindorka, sólarorka, jarðvarmi og sjávarfall og virkjanir sem eru endurnýjanlegir orkugjafar.
Jarðefnaeldsneyti veldur gróðurhúsáhrifum og mengunum sem veldur hlýnun jarðar. Við það þéttist lofthjúpurinn og öfgar í veðri aukast.
ósonlagið er í 20 km hæð í lofthjúpnum. Óson gleypir meginhluta skaðlegra, útfjólublárra geisla frá sólinni. Án ósonlagsins væri jörðin líklega algerlega líflaus.
Nitur og fosfór eru náttúruleg næringarefni. Ef þau eru í of miklum mæli í náttúrunni valda þau ofauðgun. Ofauðgun stafar einkum af næringarefnum sem berst í stöðuvötn og sjó frá landbúnaði, með skólpi og umferð bíla.
Umhverfiseitur eru þrávirk eiturefni og brotna mjög hægt niður. Ef rándýr étur mörg dýr sem hafa umhverfiseitur í líkamanum eykst styrkur eitursins í rándýrinu. Þau dýr, sem eru efst í fæðukeðjunni, verða verst úti vegna þessara eiturefna.
Umhverfisvandinn verður bara leystur með því að leysa jafnframt vandann sem stafar af fátækt og misrétti manna. Þess vegna er stundum talað um vistfræðilegt, hagfræðilegt og félagslegt réttlæti.